smile kavithai in tamil
துப்பறியும் நிபுணர்
என் வீட்டில் ஒரு 'ஷெர்லாக் ஹோம்ஸ்' உண்டு,
அவர் வேறு யாருமல்ல...என் வீட்டுச் செல்ல நாய்க்குட்டி!
கவிதை ஆரம்பம்:
இன்று ஒரு சின்ன சாகசம் செய்தேன்!
நாய்க்குட்டியின் லக்கி பால்லையாருக்கும் தெரியாமல் மறைத்து வைத்தேன்!
அது ஒரு சவால்!எனக்கு. 'சிரிப்பு சவால்'!
நகைச்சுவை பகுதி:
முதல் நிமிடம்:நாய்க்குட்டி பந்தைத் தேடி,தலையைச் சாய்த்து யோசித்தது!
"என்னுடைய 'முக்கியமான சொத்து' எங்கே?
"என்று கண்களால் என்னைக் கேட்டது!
இரண்டாம் நிமிடம்:அது என்னைத் திரும்பிப் பார்த்து,'சந்தேகப் பார்வை' பார்த்தது!
"நீதான் எடுத்திருப்பாய்,திருட்டு மூஞ்சி!" என்றுஅது சத்தம் போடாமல் சொன்னது!
மூன்றாம் நிமிடம்:சமையலறை, ஹால், பெட்ரூம் என'
ஜிம்னாஸ்டிக்' செய்தது போலவீடு முழுவதும் சுற்றியது!
அதன் மூக்கு ஒரு 'ரேடார்' போலவேலை செய்தது!
ஐந்தாவது நிமிடம்:பந்து ஒரு 'பழைய செருப்பு' அடியில்மறைந்திருந்தது!
நாய்க்குட்டி,செருப்பைத் தட்டிவிட்டுப் பந்தைக் கண்டதும்,
நான் கைரேகை வைக்காததைப் பற்றிகவலைப்படாமல்,
என்னை ஒரு சிறு அதிர்ச்சியோடு பார்த்தது!
நாய்க்குட்டியின் வெற்றி:பந்தை வாயில் கவ்வியதும்,
அது போட்ட 'வெற்றிக் கூச்சல்'.
நான் செய்த சாகசத்தை விடபெரிய நகைச்சுவை!
அதன் வாலைப் பார்த்தால்,
அது ஒரு 'வாகைக்கொடி' போலபறந்து பறந்து ஆடியது!
சத்தமில்லாமல் சொன்னது:"மனுஷனே! நீ எவ்வளவுதான் மறைத்தாலும்,
இந்த வீட்டின் 'முக்கியப் பிரமுகன்' நான் தான்!"
முடிவுரை:பந்தை மறைத்து வைத்தஇந்த சின்ன குறும்பு...
அந்த நாய்க்குட்டி என்னைமேலும் நேசிக்க வைத்தது!
ஏனென்றால்,அதன் விளையாட்டுக்கு நான் தான்ஒரே 'எதிராளி'யாயிற்றே!
– பிபி
