natpu kavithai in tamil

ஆஃபீஸ் ‘அரசியல் சண்டை

அவர் என்னோட மேனேஜர்!
நான் அவர் டீமில் உள்ள ஒரு 'பொறுப்பான ஆள்'!
ஆனா, எங்களுக்குள்ள உள்ள உறவு.
ஒரு 'அடம்பிடிக்கும் குழந்தையும், மிரட்டும் அப்பாவும்' போல!

கவிதை ஆரம்பம்:நான் ஒரு ஐடியா சொன்னா,
அவர் உடனே தலையை ஆட்டி,"இது நல்லா இல்ல!"ன்னு சொல்லிடுவாரு!
அப்புறம், அதே ஐடியாவை,அவர் பேரைச் சொல்லி, '
புது ஐடியா'-னுஅடுத்த மீட்டிங்ல சொல்லுவாரு!

நகைச்சுவை பகுதி:
நான்: (லேட்டா வந்து)"ப்ரோ, இன்னைக்கு டிராஃபிக் ஜாம்!"
மேனேஜர்:"நீ தினமும் டிராஃபிக் ஜாமை பார்க்குற!
அதுக்குன்னு, ஒரு நாள் சீக்கிரம் புறப்பட்டா என்ன?"

நான்: (மனசுக்குள்ள)'நான் சீக்கிரம் புறப்பட்டா,
அப்போ நீங்க எதுக்கு ப்ரோ இருக்கீங்க?
எனக்கு பிரஷர் கொடுக்கிறதுக்கு நீங்க வேணுமே!'

வேலை வாங்கும் டெக்னிக்:
ஒரு நாள், நான் ஒரு மிகப் பெரிய வேலை செஞ்சேன்!
அதை அவர் பார்த்துட்டு,முகம் மாறாம சொன்னாரு:"
இது உன்னுடைய கடமை!"
அதே வேலையை இன்னொருத்தர் செஞ்சிருந்தா,
அவருக்கு அப்படியே புரமோஷன் கொடுத்திருப்பாரு!
அவர் ஒருநாள் சீக்கிரம் கிளம்பப் பார்த்தா,

நான் டக்குனு அவர் முன்னாடி போய் நிற்பேன்:
"ப்ரோ! இந்த அவசர டாஸ்க் ஒன்னு இருக்கு!
உங்களாலதான் முடியும்!"
அப்போ அவர் முகத்தில் தெரியுமே ஒரு பாவம்.
அதுதான் என் ஒரு நாள் சம்பளம்! இறுதி சமாதானம்.

ஆனாலும், ப்ரோ...அவர் இல்லாட்டி,
இந்த வேலைகள் எல்லாம்யாரு செஞ்சு கொடுப்பாங்க?
அவர் எப்போதாவது சிரிக்கும்போது,
எனக்கு ஒரு சின்ன சந்தோஷம்!ஏன்னா.
அந்தச் சிரிப்புல,நம்முடைய 'நகைச்சுவை சண்டை'-யும் இருக்கு!
அவர் கோபப்பட்டா தான்,
நாமளும் வேலை பார்க்கிற மாதிரி'ஃபீல்' பண்ண முடியும் ப்ரோ!